Tokom ove i sledeće godine u kojoj slavimo veliki jubilej – 80 godina postojanja naše Crvene zvezde, zvanični sajt kluba će podsećati naše Zvezdaše na biografije igrača i ljudi koji su krenuli stazama koje je utabao Nebojša Popović - Vladimira Cvetkovića, pokojne Bobana Jankovića, Dragana Kapičića, Rajka Žižića, kao i mnogobrojne ostale velikane: Moku Slavnića, Ducija Simonovića, Aleksandra Nikolića, Srđana Kalembera, Boru Stankovića, Geca… na desetine njih koji su kroz decenije ugradili svoje karijere u zidine našeg Malog Kalemegdana… Ovi tekstovi ostaju kao podsetnik za starije, ali i prilika za mlađe Zvezdaše da vide ko je stvarao Crvenu zvezdu, borio se u crveno-belom dresu, osvajao trofeje i ispisivao istoriju našeg kluba kojom možemo da se ponosimo… **Krećemo od broja 1 – osnivača, vizionara i čoveka koji je utabao put velikoj Crvenoj zvezdi…** Istoriju Crvene zvezde ispisao je naš Nebojša Popović. Osnivač, vizionar, zaljubljenik u košarku, i čovek koji je oko tada novosnoovanog kluba okupio mlade i one koji su želeli na neki način da pokaži raznolikost u krutim komunističkim vremenima nakon rata.** Osnivač našeg košarkaškog kluba Nebojša Popović rođen je 8. februara 1923. godine u Irigu. **Ono što je bio Rajko Mitić za fudbalski klub, to je Nebojša Popović bio za KK Crvena zvezda. Igračka i trenerska karijere su mu se ispreplitale jer je u prvim posleratnim danima bio i igrač i trener košarkaškog kluba sa kojim je osvojio: deset titula državnog prvaka – sa muškom ekipom, sedam titula – sa ženskom ekipom Crvene Zvezde. ** Legenda kaže da je svojevremeno došao podno zidina Kalemegdana i rekao da će tu biti košarkaški teren. Nekoliko medseci kasnije osnovana je KK Crvena zvezda. Opus čoveka koji je sa još nekoliko velikana (Aleksandar Nikolić, Borislav Stanković, Srđan Kaleber, Radomir Šaper, Tulio Roklicer,Aleksandar Gec, Ladislav Demšar) osnovao i pokrenuo Crvenu zvezdu je ogroman. Sa košarkom je prvi puta došao u kontakt na Sušaku u Rijeci, gde je jedno vreme živeo kao dečak, jer mu je otac bio državni činovnik, pa se često selio, da bi se 1939. godine konačno skrasio u Beogradu, u kome je proveo ostatak života, predavši se u potpunosti njemu i Crvenoj zvezdi. Za tim Crvene zvezde je nastupao u periodu od 1945. do 1951 kada su se pisale prve stranice slavne istorije našeg kluba, Polako, ni iz čega, prvih godina Zvezda je savladavajući teškoće (popravljeno igralište, nabavljeni novi koševi, sašiveni dresovi, nabavljene nove lopte…) krenula da pobeđuje sve svoje protivnike, ostvarujući rezultate sa kojima se niko nije mogao porediti. Tako je počelo “zlatno doba” Crvene zvezde, osvojeno je deset uzastopnih šampionskih titula. U to vreme nije se mogla zamisliti nijedna nacionalna selekcija bez sedam-osam košarkaša Crvene zvezde, a prvu petorku koju su sačinjavali Nebojša Popović, Tulio Roklicer, Aleksandar Gec, Ladislav Demšar i Srđa Kalember i dan danas mnogi smatraju petorkom “snova”. Godine 1952. kao prvi košarkaš sa ovih prostora ide u inostranstvo u italijansku ekipu Galatarze gde provodi četiri meseca, a zatim se vraća u svoju Zvezdu. Bio je veliki vizionar, čovek ispred svog vremena, avangarda u pravom smislu reči. Sve značajno što se dešavalo u košarci bilo je u tesnoj vezi sa Popovićem. Mnogi su ga kopirali, imao je odlične kontakte sa stranim trenerima i bio je uzor generacijama. **Bez sumnje se može reći da je Nebojša Popović otac jugoslovenske košarke. Bio je reprezentativac Jugoslavije i za najbolju selekciju je nastupao 39 puta. ** Visok, snažan, temperamentan, ali racionalan i mudar, Nebojša je bio izvanredan odbrambeni igrač u prvim posleratnim godinama. Odlikovao se veoma preciznim dodavanjima… **Ostaće upamćen i kao prvi košarkaš koji je dao koš za jugoslovenski nacionalni tim. Kao trener vodio je i državni tim na Evropskom prvenstvu 1953. godine u Moskvi i na Svetskom prvenstvu 1954. godine u Rio de Žaneiru. **Po završetku karijere postaje generalni sekretar Jugoslovenskog komiteta. Bio je član tehničke komisije FIBA 35 godina, predsednik komisije FIBA za međunarodna takmičenja, predsednik Košarkaškog saveza Beograda, predsednik Košarkaškog saveza Srbije 1982/83. i predsednik Košarkaškog saveza Jugoslavije 1985-1987. FIBA mu je 1997. godine uručila orden časti, a međunarodni olimpijski komitet ga je odlikovao prestižnom nagradom Sportska univerzalnost. U Alkobendasu (predgrađe Madrida) 1. marta 2007. godine otvorena je kuća slavnih Međunarodne košarkaške organizacije. Zajedno sa ostalim imenima koji su zadužili svetsku košarku, nalazi se ime slavnog Nebojše Popovića. Nebojša Popović je u svom životu pored svoje porodice imao i tri ljubavi: košarku, Zvezdu i novinarstvo. Sve tri ljubavi su se preplitale više od 50 godina, koliko je trajao i njegov radni vek. **Nebojša Popović preminuo je 20. oktobra 2001. godine u Beogradu. Vlasnik je članske karte broj 1 KK Crvena zvezda koja je u posedu njegove ćerke Zvezdane.** Nebojša Popović bi danas na 80-godišnjicu osnivanja, bio ponosan na svoju, na našu Crvenu zvezdu! Klub koji je poznat i priznat u celom svetu, višestruki osvajač titula u domaćim i regionalnim okvirima, osvajač Kupa Kupova, klub koji vole i prate milioni ljudi, i koji danas kao deo evropske klupske elite ima podršku kakvu malo koji tim ima u Evropi i svetu. U drugom delu ovog serijala koji će obuhvatiti desetine igrača, podsetićemo se na sve što je uradio jedan od najvažnijih ljudi u istoriji celokupnog sportskog društva, i na prvom mestu KK - Velikog Vladimira Cvetkovića.
